Unutulmayanlar: Toros Birol

Klasik bir şey söylemek istiyorum. Kendimi bildim bileli voleybol ve futbola hep tutkum olmuştur.

O Dönemin şartlarına göre değerlendirmek gerek, şimdiki nesil çok şanslı.

Reşatbey’deki evimizde sofa dediğimiz tahta yerde amcamın oğlu ile çorapları doldurarak futbol oynardık. Veya Ticaret Lisesi’nde turunçlar ile futbol oynardık. Böyle futbol topuna sahip olmak, onunla oynamak bizim için olağanüstü bir şey, çok büyük şanstı. Futbola çok büyük düşkünlüğüm vardı. O dönemlerde futbola düşkün olanların tahsil yaşamlarında başarılı olma şansları yoktu.

Futbol oynadığım yıllar boyunca rahmetli babamın çok dayağını yedim. 1965 yılında İstanbul’a gittiğimde Kadıköy’de mahalle aralarında futbol oynadığımda çok teklifler aldım. Ne yazık ki babamın korkusundan futbola başlayamadım. Hatta altyapıdan sorumlu Taka Nacinin oğlu benim yakın arkadaşımdı. Babamın bu tavrı yüzünden 14-15 yaşlarında voleybola başladım.

Tarihi Adnan Menderes Salonu benim 2.ci adresim oldu.

Seka, Beykoz, Fener Genç’ten birçok teklifler almama karşılık ne yazık ki oynayamadım. Anadolu Hisarında bir başka sporcunun lisansı ile bir maç oynadım.

Boyum yeterli uzun olmadığı için voleybol kariyerimi fazla ilerletemedim.

ADANASPORLU OLUŞUM

1965 yılında İstanbul’da talebeyken, Adana Demirspor maçlarına giderdik. İlk defa Türkiye Ligi kurulduğunda Anadolu’dan giren İstanbul, Ankara ve İzmir’in dışında 3.takım Adana Demirspor’du. O zaman maçlarını Ankara’da oynayan Adana Demirspor’u İstanbul’a geldiğinde Dolmabahçe Stadı’nda izlemeye giderdik.

Adanasporlu olmadan önce ben asıl Reşatbey’in takımı Toros sporluyum.1966 yılında Adanaspor’un profesyonel lige girmesiyle Adanasporlu oldum. Profesyonel Adanaspor’un kurulmasıyla birlikte artık Adanasporlu olduk. Ömrümüz Gençlik Stadı ile Menderes Spor Salonunda geçmiştir. O yıllarda Adana sporun merkeziydi. Yüzme ve sutopunda Adana hep ilk sıra daydı. Efsane “Yenilmez Armada” rahmetli Muharrem Abi ile yüzme, futbol, atletizm branşlarında tarihe geçmiştir.

EFSANE İSİMLERLE BİRARADA

Çukobirlikspor’un kurucularındanım. Rahmetli Ünsal Fikirci, Orhan Calba, Alaattin Atsal dönemimizin önemli isimleridir. Voleybol Milli Takımının Adanalı isimleri Oktay Kökten, Özcan ve İbrahim Kardeşler, Aziz Kalaoğlu..

Çukobirlikspor amatör dallarda Türkiye’nin sporcu fabrikasıydı.Çukobirlik’in eski güçte olmayışı ile kulübün kapanmasını yönetici arkadaşlara bağlamıyorum.

Elbette yönetim hataları olabilir ama değişim de bunda etkili olmuştur. Benim dönemimde voleybolda Nevzat Karazincir, halterde Rahmetli Hasan Baysaler, yüzmede Rahmetli Ünsal Fikirci gibi efsaneler unutulmayacak başarılara imza atarak Türk spor tarihine altın harflerle imza atmışlardır.

Rahmetli Orhan Şeref Apak Türk futboluna inanılmaz hizmetlerde bulunmuştur. Daha sonra 1972 yılında Adanaspor’un kulüp müdürlüğünü de yapmıştır. Adanaspor’un her zaman içerisinde bulundum. Çukobirlik’e genç yaşta müfettiş olarak girmem ile birlikte hayatımın bakış açısı değişti. Çukobirlik yöneticileri başta Hikmet Savatlı ile Hayri Hatipoğlu, Behzat Yol aynı zamanda Adanaspor’uydu. Bende onlardan biriyim. 1976-77 yıllarında Çukobirlik genel muhasebe müdürüydüm. Hikmet Savatlı’nın da onayı ile birlikte tüm sporcuları sigortalı yapmıştım. O yıllarda sigortalı olmak çok büyük avantajdı.

Futbol tutkusu apayrıdır.

Siyasette insanların fikirleri değişe- bilir ama forma rengi aşkı asla değişmez. İyi bir Adanasporluydum. Bulunduğumuz görevler sırasında 60’lı yıllarda tüm takımlarımıza eşit mesafedeydim. Benim için hep Adana ön plandaydı. O yıllarda tribün ayrımı, holiganlık yoktu. Ama gelinen noktada yıllardır maçlara hiç gitmiyorum..

SİYASETE ADIM ATIŞIM

12 Eylül’ü yaşamasam belki de siyasetçi olamazdım. O dönem genel müdür vekiliydim. Çukobirlik sayesinde siyasete girdim. Ben Adalet Partiliydim. Çukobirlik Kooperatifler Birliği olduğu için bizler doğal delegeydik. Türkiye’de Doğru Yol Partisi’nin en büyük merkez ilçesi 1983 yılında Seyhan İlçe başkanlığını yaptım. Çukobirlik’te 32 yaşında genel müdür vekili oldum.

Sonrada çekişmeli müthiş bir kongre ile il başkanı seçildim. Rahmetli Süleyman Demirel’in yasaklı olmasını ve darbeyi içime sindiremedim. Daha sonra doğru yolun kurucu başkanı oldum.

Allah’ım hem siyaset, hem sporda başarılı olmayı bana nasip etti. Sporda başarılı olabilmek için gerek atanmış, gerekse seçilmiş olanların bakış açıları çok önemlidir. En önemlisi her işte olduğu gibi bakış açısı ile samimi olmaktır. Siyasi irade olmadan spor olmaz. Bugün başarılı kulüplere bakın ya belediye ya da siyasiler vardır. Partizanlık olmayacak, kulüplere siyaseti sokmak olmayacak. Ama bunun örneklerini Adana’da sıkça görmek mümkündür. Siyasi irade olmadan siyasi güç olmada memlekete hizmet kesinlikle gelmez.

Ayrımcılık yapmamak son derece önemli.

Ama günümüzde teknik direktör seçilirken bile siyaset devreye giriyor.

UNUTULMAZ İSİMLER

Sembol olarak efsaneleşmiş isimleri unutmak ne mümkün. Adanaspor’da ilk kurucuları saygı ile anarım, özellikle Rahmetli Orhan Şeref Apak ile Tamer Güney’i hocalar içinde ayrı tutarım. Rahmetli Sami Bayraktar ile Gündüz Tekin Onay, yöneticilerden Hikmet Savatlı, Metin Şenyiğit ile Müslüm Toprak. Oyuncular dönemlerine göre Yalçın, Kamuran, Puşkaş Ergun, apayrı yeri olan Dorde Miliç..

Kaynak Kardeşler, Reşat, İsmail, Mustafa Ulucan, Sami ve özellikle Feyzullah(Onun gibisi kolay kolay gelmez)..

UNUTAMADIĞIM ANILAR

1980’de Çukobirlik Genel Müdür Vekilliği ile Çukobirlikspor başkanlığı yaparken, aynı zamanda da Müslüm Toprak Başkanlığındaki Adanaspor’da Başkan Vekiliydim. O yıllarda Rahmetli Gündüz Tekin Onay teknik direktörümüzdü. Trabzon’da hakem hatalarıyla Trabzonspor’a kaybettiğimiz o maç sonunda Lig 2.si olduk. O yıldaki efsane kadroyu unutmak imkansız.. Kalede Malik veya Erhan, Şevket, Mustafa Şentürk, Mustafa Ulucan, Timuçin, Köksal Mesçi, Rahmetli İsa Ertürk, Naci Tolon, Rahmetli Önder, Rahmetli Kayhan ve Rahmetli Bora Öztürk’ten oluşan efsane 11’i asla unutamam..

Adanaspor’un tarihi borçlarını temizledik. Bıraktığımızda ilk kez 2 adaylı bir seçim oldu. 1983-84 yılında da küme düştük. Son maçımızı İstanbul’da 2 puanlı sistemde o yıllarda c.tesi–pazar iki maç olarak oynadık. Karagümrük ile oynadık ve uçakla Adana’ya dönüyoruz. Genel Kaptanımız Vedat Bayraktar bana dönerek, “ Abi keşke şu uçak düşse de kurtulsak. Takım da küme düştü” dedi. Yani o kadar üzülmüştü küme düşmemize..

ADANASPOR UNUTULMAMALI

Her insan gibi benim de hayatımda pişmanlıklarda mutlaka var. Yeniden dünyaya gelsem mutlaka futbol oynamak isterim.

Benim bakış açımda farklı yaşantım da çok farklı.. Renklere gönül verenler önce Adanalı olduklarını unutmamalıdırlar. Bu kenti yönetenler her 2 takımında Adana takımı olduğunu unutmamalıdırlar. Adanaspor UEFA Kupasında Adana’yı ve Türkiye’yi defalarca temsil etmiş, Türkiye Ligini 2.ci bitirmiştir. Adana’da Adanaspor’un var olduğu asla unutulmamalıdır. Her 2 kulübümüze de başarılar diliyorum.

RÖPORTAJ: KAMİL YALÇIN GÖL